Triola to termin stosowany w muzyce, który odnosi się do grupy trzech dźwięków zagranych w czasie przeznaczonym normalnie na dwa dźwięki. Jest to jedno z podstawowych pojęć rytmicznych w muzyce.

Charakterystyka:

• Wartość rytmiczna: Triola „dzieli” podstawową wartość rytmiczną na trzy równe części. Na przykład, triola ósemkowa mieści się w czasie jednej ćwierćnuty, który normalnie podzielony byłby na dwie ósemki.
• Oznaczenie: Triolę oznacza się liczbą 3 umieszczoną nad lub pod grupą trzech nut, które mają być wykonane w ramach jednej jednostki czasu.
• Przykład: Jeśli normalnie w jednym takcie można zagrać dwie ósemki, to triola ósemkowa pozwala na zagrane trzech nut w tym samym czasie.

Zastosowanie:

• Efekt muzyczny: Triola dodaje nieparzystą pulsację do rytmu, co może sprawiać wrażenie większej swobody i nieregularności. Jest często używana w muzyce klasycznej, jazzowej oraz rozrywkowej.
• Przykład stylistyczny: W utworach Franza Liszta lub Chopina triola jest często stosowana, aby uzyskać bardziej płynne i ozdobne frazowanie.

Rodzaje triolek:

• Triola ćwierćnutowa – trzy ćwierćnuty w czasie dwóch ćwierćnut.
• Triola ósemkowa – trzy ósemki w czasie dwóch ósemek.
• Triola szesnastkowa – trzy szesnastki w czasie dwóch szesnastek.

Triola a inne grupy rytmiczne:

Triola jest przykładem rytmu nieregularnego. Podobnymi grupami rytmicznymi są:

• Kwintola – pięć nut w czasie czterech.
• Sekstola – sześć nut w czasie czterech lub dwóch.

Podsumowując, triola to sposób na wprowadzenie rytmicznej różnorodności i nieregularności, który dodaje muzyce ekspresji i dynamiki.